Historie

De zangvereniging “Mastreechter Staar” werd opgericht op 23 juli 1883 door enige werkende leden van de ontbonden zangvereniging Polyhymia. President was de heer A. Kempeners, 1e directeur was de heer J. Visschers, snel opgevolgd door de heer L. Defesche, terwijl ± 60 zangers toetraden.

Het eerste aansprekende resultaat behaalde de Staar in augustus 1886 met de 1e prijs in de 1e afdeling van de Provinciale wedstrijd te Valkenburg. Na deze overwinning leidde de vereniging onder verschillende directeuren een kwijnend bestaan, totdat in 1891 de heer Peter Gielen de leiding op zich nam.

Een jaar later, in december 1892, werd een publieke vergadering gehouden op initiatief van de heren Jan van Poppel en Eduard Kemmerling. Alle zangers in de stad werden tot deze vergadering uitgenodigd. De vergadering had een schitterend resultaat. Ruim 140 zangers traden tot de vereniging toe en een gehele nieuwe organisatie was het gevolg.

De toenmalige president J.G. Reijnders, welke ondanks alle tegenspoed trouw op zijn post was gebleven, bleef ook na de re-organisatie het voorzitterschap met grote liefde en ijver bekleden. Er werd met ambitie gestudeerd en reeds in juni 1894 trad de Staar in het strijdperk op de grote internationale zangwedstrijd te MONS (Bergen) in Henegouwen (België). Hier behaalde zij de eerste prijs in de EERSTE afdeling en de speciale internationale prijs met algemene stemmen en onderscheiding.

In de jaren rond 1900 werden verder verschillende 1e prijzen behaald, waarbij de Staar steeds weer met groot enthousiasme in Maastricht werd ingehaald.

In januari 1896 legde de president, de heer J.G. Reijnders, wegens hoge leeftijd zijn ambt neer en werd daarin opgevolgd de heer Jan van Poppel, een man met uitzonderlijke kwaliteiten op het gebied van organisatie en verenigingsleven.

De Mastreechter Staar heeft in de loop jaren ook een stevige band met het Koninklijk Huis gekregen. Bij gelegenheid van het eerste bezoek van onze Koninginnen Emma en Wilhelmina aan Maastricht in 1895 genoot de Staar de eer voor H.H.M.M. op te treden bij gelegenheid van de aanbieding van een huldeblijk van de Stad Maastricht in het stadhuis.

Reeds op 13 april 1899 verleende H.M. Koningin Wilhelmina aan de Mastreechter Staar het predikaat “Koninklijk”. De Staar was alzo de eerste vereniging, aan welke, ná H.M. troonbestijging, deze eer te beurt viel. In 1903 werd H.M. Koningin Wilhelmina beschermvrouwe van de Staar, een functie die ook haar dochter en kleindochter op zich namen.

Het eerste belangrijke optreden van de Staar in verband met het Koninklijk Huis vond plaats in 1919, toen de Staar optrad in het Gebouw voor Kunsten en Wetenschappen te Den Haag, bij gelegenheid van de Nationale Betoging voor de Eenheid van Nederland. Buitenlandse plannen wilden hierbij Limburg en Zeeuws-Vlaanderen bij België voegen. De hele Koninklijke Familie was bij het concert aanwezig. Daags ná dit concert bracht de Staar een aubade in het Koninklijke Paleis, bij welke gelegenheid H.M. de Koningin mét de Staar op de foto ging. Deze foto, voorzien van de handtekening van H.M., werd later als herinnering aan dit bijzondere optreden aan alle Staarleden uitgereikt.

Hoewel H.M. Koningin Wilhelmina na haar abdicatie van alle ere-functies afzag, bleef zij toch aan de Staar verbonden door op 25 oktober 1948 het Buitengewoon Ere-lidmaatschap van de vereniging te aanvaarden. Bij besluit van 12 januari 1949 aanvaardde H.M. Koningin Juliana het Beschermvrouweschap van de Staar, waarna Prinses Beatrix het Beschermvrouweschap van haar moeder overnam, toen zij in 1980 de troon besteeg. Een gebeurtenis die door de Staar werd opgeluisterd.

Bij de viering van het 75-jarig bestaan werd de Staar door Hare Majesteit Juliana onderscheiden, door haar de Ere-medaille voor Kunst en Wetenschappen in zilver van de Huisorde van Oranje te verlenen. De Staar was de eerste vereniging in den lande, welke met deze hoge onderscheiding werd begiftigd.

Op dezelfde dag, 6 juli 1958, ontving de Staar, namens Koningin Wilhelmina, een zilveren plaquette, vervaardigd volgens haar idee door de edelsmid W. Huisman te Heerlen.

Het zou te ver voeren alle gelegde contacten met het Koninklijk Huis op te sommen, doch wel kan worden geconstateerd, dat de Staar bij het Koninklijk Huis steeds in de belangstelling heeft gestaan.

Hetzelfde kan gezegd worden van de stedelijke en provinciale autoriteiten. De burgemeesters van Maastricht hebben steeds een Ere-voorzitterschap van de vereniging aanvaard, terwijl de commissaris van de koningin, de Gouverneur, het ambt van buitengewoon Ere-President bekleedt.

In de loop der jaren heeft de Staar veel populariteit en sympathie gewonnen, toe te schrijven niet alleen aan de behaalde successen met haar zang in binnen- en buitenland, doch ook door het geven van vele liefdadigheidsconcerten, welke zij op touw zette en last but not least door de vele orkesten en solisten, welke zij engageerde voor haar kunstlievende leden.

Het gebrek aan een behoorlijke zaal noodzaakte de Staar zelf een gebouw te stichten, dat op maandag 28 januari 1907 met een openingsconcert in gebruik werd genomen.

In de 2^e Wereldoorlog werd de Staar automatisch lid van de Cultuurkamer. Op grond hiervan kon de Staar wel blijven repeteren. Zij weigerde echter op te treden voor de bezetter. De repetities werden zo slecht bezocht dat deze uiteindelijk werden stopgezet. 
De vereniging “dook onder”.

De verkoop van het Staargebouw mislukte, omdat de Statuten intussen verlopen waren en de vereniging derhalve geen rechtspersoonlijkheid meer bezat.

Het gebouw werd uiteindelijk krachtens art. 1223 van het B.W. onder de hamer gebracht.

Na de 2e wereldoorlog beleefde de Staar wederom een grote bloeiperiode, toen vanaf 1947 t/m1976 de leiding van het koor in handen was van Martin Koekelkoren, die vele stukken bewerkte en onder wiens directie veel grammofoonplaten werden opgenomen. Dit resulteerde uiteindelijk in 8 Gouden Platen, in 1971 in de Gouden Tulp, wegens de verkoop van 250.000 langspeelplaten en in 1995 in een gouden CD.

Eind 1991 werd het Staargebouw verlaten, omdat daar plaats gemaakt moest worden voor woningbouw; realisatie hiervan zou overigens nog ruim 5 jaar duren. De Staar verhuisde toen naar de oude Augustijnen-kerk (in de volksmond “D’n Awwestiene” genaamd) aan de Kesselskade.

In 1980 was de opluistering van de beëdiging van H.M. Koningin Beatrix in de Nieuwe Kerk te Amsterdam ook een belangrijk optreden uit de geschiedenis.

In deze periode behoorden enkele grote buitenlandse concertreizen tot de bijdragen aan deze bloei-periode, o.a. Londen, Parijs, Wenen, Canada, de Elzas, Barcelona, etc.

Een ander hoogtepunt was er in 1998, toen de Staar werd uitgenodigd om op 30 juni de opening van de Europese Centrale Bank in Frankfurt (D) op te luisteren.

Deze uitnodiging was afkomstig van de heer Wim Duisenberg, 1e President van de Bank.
Dit overzicht werd samengesteld uit eerder verschenen historische schrifturen van de hand van de heer J.Mols, secretaris, aangevuld door de heren H. Haane en H. Selij en recentelijk J. Vrakking.